کد مطلب:3002 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

هيچ وقت از ظاهر خود راضي نبوده ام . از صورت و قيافه و لباسم بدم مي آيد و فكر مي كنم همه مرا زير نظر دارند و به قيافهء من مي خندند! در جايي كه غريبه ها هستند, نمي توانم صحبت كنم و احساس مي كنم صدايم تغيير مي كند.

فكر مي كنيم اين مشكل مربوط به آن عادت زشت مي شود. اين يك نوع وسواس فكري است كه بر اثر فشار روحي و در اثر آن بيماري , تشديد مي گردد. اميد است پس از ترك آن عمل , اين مشكل كم كم رفع شود.

برادر عزيز! قدري به خود بياييد و عاقلانه فكر كنيد. آيا كساني كه از نظر قيافه , در سطح پايين تري قراردارند, ولي داراي ادب و رفتاري شايسته و شغلي آبرومند و خصلت جوان مردي هستند, در ميان جامعه بيش تر طرفدار و دوست دار دارند يا افرادي كه از نظر ظاهر همه چيز, ولي قلبي هم چون سنگ و رفتاري بي ادبانه دارند و از جوان مردي و انسانيت به دورند؟

]صورت زيباي ظاهر, هيچ نيست اي برادر سيرت زيبا بيار

]اگر انسان براي خود و خانواده و جامعه مفيد بود, همه او را دوست دارند و خداوند هم او را دوست دارد,گر چه از نظر قيافه در سطح پاييني باشد. اميد است به وسوسه هاي شيطان گوش ندهي و با خيال راحت به كسب كمالات , دانش معرفت بپردازي و آن وقت با چشمان خودببيني كه :

]تن آدمي شريف است به جان آدميت نه همين لباس زيباس نشان آدميت

اگر آدمي به چشم است و دهان و گوش و بيني چه ميان نقش ديوار و ميان آدميت

]